Zgodnie z art. 6-7 Konwencji bazylejskiej transgraniczne przemieszczanie odpadów niebezpiecznych i innych odpadów (dalej - transgraniczne przemieszczanie) zaczyna się z takich etapów.
Zgodnie z art. 6-7 Konwencji bazylejskiej transgraniczne przemieszczanie odpadów niebezpiecznych i innych odpadów (dalej - transgraniczne przemieszczanie) zaczyna się z takich etapów. Etapy te zostały niemal dosłownie przeniesione do Statutu w sprawie kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem odpadów niebezpiecznych i ich odzyskiem / unieszkodliwianiem.
Pierwszy etap.
Państwo eksportujące wytwórca lub eksporter (dalej - zawiadamiający) zawiadamiają na piśmie, za pośrednictwem kompetentnych władz państwa eksportującego, kompetentne władze państw zainteresowanych o jakimkolwiek proponowanym transgranicznym przemieszczaniu[1].
Takie zawiadomienie powinno zawierać informację wyszczególnioną w aneksie VA, w języku akceptowanym przez państwo importujące[2].
W przypadku pisemnej zgody zainteresowanych państw zamiast zawiadomienia jednorazowego możliwe jest stosowanie zawiadomienia ogólnego o planowanym regularnym transgranicznym przemieszczaniu na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. Takie zawiadomienie dostarcza informacje o dokładnych ilościach lub okresowych listach odpadów, które mają zostać dostarczone.
Drugi etap.
Państwo importujące:
× odpowiada zawiadamiającemu na piśmie o:
- zgodzie na przemieszczenie odpadów i istnieniu kontraktu pomiędzy eksporterem i usuwającym, precyzującego zagospodarowanie danych odpadów w sposób bezpieczny dla środowiska,
- zgodzie na przemieszczenie odpadów, z podaniem warunków, i istnieniu kontraktu pomiędzy eksporterem i usuwającym, precyzującego zagospodarowanie danych odpadów w sposób bezpieczny dla środowiska,
- odmowie zezwolenia na przemieszczenie,
- żądaniu informacji dodatkowej;
× wysyła kopię ostatecznej odpowiedzi do kompetentnych władz zainteresowanych państw będących stronami[3].
Źródło: W. Raczyńska.Odpady niebezpieczne w prawie ukraińskim (zgodność statusu prawnego z konwencją bazylejską i dyrektywą 2008/98/WE) (w:) Prawo i Środowisko. Kwartalnik, Warszawa, Lipiec-Wrzesień 2014, numer 3 (79)/2014, s. 127.
[1]Jeżeli odpowiedne państwo nie jest stroną Konwencji, współpraca w tym zakresie odbywa się z jego właściwymi organami.
[2] Załącznik 3 do Statutu w sprawie kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem.... zawiera wzór zawiadomienia. Wzór ten mieści ogólne informacje przedstawione w Aneksie VA do Konwencji bazylejskiej. Natomiast temu wzorowi ukraińskiemu brakuje takich pozycji, jak: przyczyny eksportu odpadów i informacje o ubezpieczeniu. W odniesieniu do ostatniego z tych punktów, zgodnie z Konwencją bazylejską, informacje te powinny obejmować istotne wymagania ubezpieczeniowe oraz sposób, w jakim wymagania te mają być zrealizowane przez eksportera, przewoźnika i usuwającego.
Zamiast tego ukraiński wzór zawiadomienia zawiera oświadczenie eksportera/ wytwórcy o posiadaniu dokumentów o właściwym ubezpieczeniu lub innych gwarancjach finansowych dotyczących przemieszczenia transgranicznego. W naszej opinii, to nie spełnia wymogów Konwencji bazylejskiej.
Statut w sprawie kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem.... z nieznanego powodu określa język zawiadomienia tylko w przypadku tranzytu odpadów przez terytorium Ukrainy. Jest nim ukraiński lub rosyjski język. Język zawiadomienia w przypadku importu nie jest określony.
[3]Zgodnie z ukraińskim Statutem w sprawie kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem.... taka decyzja podejmowana jest w terminie 70 dni. Co ciekawe, warunkiem zgody na import odpadów niebezpiecznych zgodnie z ukraińskim prawem jest to, że importer lub inny aktor działający w jego imieniu, powinny być rezydentami Ukrainy lub posiadać filie na jej terytorium.