Oceny oddziaływania przedsięwzięć na środowiskojako instrument ochrony lasów

Relacja człowieka ze środowiskiem naturalnym wyróżnia się niejednoznacznością i wzajemnym powiązaniem. Będąc zależną częścią tego środowiska, człowiek jednocześnie posiada wyłączne zdolności wywierania na nie wpływu. Całokształt ludzkiej działalności w środowisku przyrodniczym nazywany jest antropersją na przyrodę^[1].

Na przykładzie lasu zaznaczyć można, że las pełni takie ważne funkcje, jak: produkcja tlenu, filtrowanie zanieczyszczeń powietrza i hałasu, zapobieganie erozji ziemi, dostarczanie surowców dla przemysłu, funkcje zbiornika retencyjnego wody oraz funkcje rekreacyjne. W wyniku antropersji na lasy spostrzega się ciągły spadek lesistości^[2].

Niewątpliwym jest ten fakt, że bardziej opłaca się zapobiec pogorszeniu jakości zasobów środowiska, niż później naprawiać to pogorszenie. Powinna więc zostać zabezpieczona należyta ochrona środowiska w ogóle i lasu w szczególności przed negatywnym wpływem działalności człowieka.

Na tę ochronę jest ukierunkowana poprzednia i możliwie wielostronna ewaluacja skutków środowiskowych planowanej działalności, która sprzyja podjęciu rozsądnych rozstrzygnięć w tym zakresie. Ewaluacja ta dokonuje się podczas procedury ocen oddziaływania na środowisko. Procedura ocen oddziaływania na środowisko jest postępowaniem, ukierunkowanym na rozpoznanie i zminimalizowanie szkodliwych dla środowiska w ogóle i dla obszaru Natura 2000 w szczególności konsekwencji planowanej działalności, której skutki mogą znacząco oddziaływać na środowisko. Dotyczyć ona może zarówno planów, programów, polityk itp. dokumentów strategicznych^[3], jak i konkretnych przedsięwzięć inwestycyjnych^[4]. Ocena oddziaływania dokumentów strategicznych lub przedsięwzięć na obszar Natura 2000 ograniczona jest do analizy wpływu przedsięwzięcia na dany obszar, a nie na środowisko jako całość.

Następne artykuły skupiają się na ocenie oddziaływania właśnie przedsięwzięć na środowisko (dalej - ooś) oraz na ocenie oddziaływania przedsięwzięć na obszar Natura 2000 (dalej - oośNatura 2000).

W ustawodawstwie polskim poprzez ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko rozumie się postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia, obejmujące w szczególności: weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień,zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.

Więc, według prawa polskiego ooś składa się z takich głównych elementów:

1.    Kwalifikacja przedsięwzięć do ooś, podczas której decyduje się, czy jest potrzebna ooś w każdym konkretnym przypadku (t.zw. „screening”).

2.    Ustalenie zakresu dokumentacji ooś, w której opisuje się planowane przedsięwzięcie, środowisko, na które ono będzie oddziaływać oraz samo to oddziaływanie (t. zw. „scoping”).

3.    Przygotowanie dokumentacji ooś.

4.    Konsultacje z organami ochrony środowiska (opinie lub/i uzgodnienia, mające miejsce na różnych etapach ooś).

5.    Udział społeczeństwa, mający miejsce na różnych etapach ooś.

6.    Kontrola jakościooś.

Bezpośrednio lasów dotyczą takie elementy ooś, jak kwalifikacja przedsięwzięć do ooś i czynności, związane z dokumentacją ooś.