Po stwierdzeniu potrzeby przeprowadzenia ooś określa się zakres dokumentacji ooś i przygotowuje się tę dokumentację. W prawie polskim tą dokumentacją jest raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.
Po stwierdzeniu potrzeby przeprowadzenia ooś określa się zakres dokumentacji ooś i przygotowuje się tę dokumentację. W prawie polskim tą dokumentacją jest raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Raport nazywany jest podstawowym materiałem, wokół którego skupia się procedura oceny[1]. Raport jest punktem wyjściowym dla konsultacji z organami ochrony środowiska i społeczeństwem. Informacje, jakie powinny zostać w nim zawarte wyszczególnione są w art. 66 ustawy ooś. O ile głównym celem ooś jest rozpoznanie i możliwe ograniczenie negatywnego oddziaływania na środowisko planowanej działalności, a raport jest centralnym dokumentem procedury ooś, obejmuje on właśnie te dwa główne elementy, oraz elementy dodatkowe, potrzebne podczas właściwej oceny i ją umożliwiające.
Najogólniej rzecz ujmując w raporcie opisuje się:
- główne cechy planowanego przedsięwzięcia;
- elementy środowiska objęte zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko;
- możliwe warianty alternatywne;
- przewidywane oddziaływanie na środowisko analizowanych wariantów;
- przewidywane działania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru,
- niektóre inne aspekty planowanego przedsięwzięcia.
Oczywiście, elementami przyrodniczymi środowiska objętymi zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko (drugi punkt informacji koniecznych do wyszczególnienia w raporcie) mogą być lasy.
W ramach opisania przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów uzasadnia się proponowany przez wnioskodawcę wariant, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na (…) rośliny, zwierzęta, grzyby i siedliska przyrodnicze[2].
Lasem w rozumieniu ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach jest grunt (…) pokryty roślinnością leśną drzewami i krzewami oraz runem leśnym (…).
Według ustawy o ochronie przyrody[3]siedlisko przyrodnicze to obszar lądowy lub wodny, naturalny, półnaturalny lub antropogeniczny, wyodrębniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne.
Więc, stwierdzić można, że las jest siedliskiem przyrodniczym.
Chociaż podczas przeprowadzenia ooś analizuje się i uwzględnia się wpływ planowanego przedsięwzięcia na las, procedura ta nie jest jeszcze podjęciem rozstrzygnięcia w sprawie, lecz środkiem, służącym do uwzględnienia różnych interesów (w tym - środowiskowych). Pozytywny lub negatywny wynik tej procedury nie oznacza automatycznie odpowiednio pozytywnego lub negatywnego rozwiązania sprawy. Oznacza to, że nawet w przypadku stwierdzenia znaczącego negatywnego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na las, realizacja tego przedsięwzięcia może być możliwa.
Inaczej wygląda sytuacja w przypadku przeprowadzenia ooś Natura 2000. W razie stwierdzenia negatywnej oceny skutków planowanego przedsięwzięcia dla obszaru Natura 2000 przedsięwzięcie to może zostać zrealizowane tylko, jeśli jest ono konieczne dla osiągnięcia nadrzędnego interesu publicznego[4]oraz w przypadku braku rozwiązań alternatywnych. W takiej sytuacji powinny zostać podjęte wszelkie środki kompensujące konieczne do zapewnienia ochrony ogólnej spójności Natury 2000. O przyjętych środkach kompensujących państwo członkowskie informuje Komisję[5].
[1]W. Radecki. Procedury oceny oddziaływani na środowisko. Przegląd komunalny, nr 1/2014, s. 31.
[2]Art. 66 ust. 1 pkt 7 lit. a ustawy ooś.
[3]Art. 5 ust. 17 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2004 nr 92 poz. 880 ze zm.).
[4]W niektórych przypadkach takim interesem może być tylko zdrowie ludzkie lub bezpieczeństwo publiczne.W Polsce kwestie te są uregulowane głównie w art. 33-35 ustawy o ochronie przyrody.
[5]Na poziomie unijnym kwestie te są uregulowane w art. 6 dyrektywyRady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(dalej - dyrektywa 92/43/EWG).