Poinformowanie społeczności zainteresowanej o możliwości składania uwag i zapytańoraz o dostępności właściwych informacji dotyczących ochrony środowiska

W myśl Konwencji z Aarhus zainteresowana społeczność powinna zostać powiadomiona o „właściwej władzy publicznej lub jakimkolwiek innym organie publicznym, do którego mogą być składane uwagi i zapytania, oraz terminów składania uwag i zapytań”, jak również o tym, „jakie informacje dotyczące ochrony środowiska odnoszące się do planowanego przedsięwzięcia są dostępne”^[1].

Podobnie jak poprzedni paragraf art. 6 ust. 2 pkt d Konwencjiz Aarhus, omawiany paragraf koresponduje jednemu z kolejnych etapów procedury udziału społeczeństwa. Na tym etapie społeczeństwo składa uwagi, informacje, analizy i opinie, które uważa ono za odnoszące się do planowanego przedsięwzięcia^[2]. W tym samym czasie według analizowanej normy składane mogą być „uwagi i zapytania”. Czyli, dodatkowo wskazuje się na możliwość składania zapytań, czego brakuje właściwemu merytorycznie przepisowi.

W Aarhus Convention Implementation Guide słusznie wskazuje się, że nie do końca jest wiadomo, co oznacza „inny organ publiczny”, ponieważ definicja „władzy publicznej” zawarta w art. 2 ust. 2 Konwencji z Aarhus jest już dość szeroka^[3].Dlatego „organ publiczny, do którego mogą być składane uwagi i zapytania” według Konwencji będzie najprawdopodobniej objęty częścią definicji „władzy publicznej”, określonej w art. 2 ust. 2 pkt b Konwencji^[4].

Dyrektywa EIA wymaga nie tylko podania społeczeństwu „danych szczegółowych właściwych organów”, „do których mogą być przedkładane komentarze lub zapytania”, lecz też informowania o „szczegółach harmonogramu przekazywania komentarzy lub zapytań”.

W myśl ustawy ooś informuje się o możliwości, sposobie i miejscu składania uwag i wniosków, wskazuje się jednocześnie 21-dniowy termin ich składania. Podanie takiego zakresu informacji odpowiada wymaganiom prawa unijnego i międzynarodowego, jak również poleceniom, zawartym wMaastricht Recommendations^[5].

Podczas opisania dostępności właściwych informacji w angielskiej wersji Konwencji z Aarhus w tym paragrafie użyto sformułowanie: „environmental information”(„informacje dotyczące środowiska”),które zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 3 Konwencji, a nie „informacje dotyczące ochrony środowiska” (jak to jest w polskiej wersji). „Informacje dotyczące środowiska odnoszące się do planowanego przedsięwzięcia” są jednocześnie „informacjami dotyczącymi ochrony środowiska odnoszącymi się do planowanego przedsięwzięcia”. Czyli, merytorycznej różnicy pomiędzy tymi pojęciami nie ma, a więc mamy do czynienia z tym samym pojęciem. Użycie różnej terminologii na określenie tych samych pojęć w jednym akcie prawnym nie sprzyja jego spójności i łatwości w odbiorze. Z powyższego wynika, że wykorzystanie sformułowania „informacje dotyczące środowiska” w polskiej wersji Konwencji z Aarhus byłoby bardziej zasadne.

Ponadto, pojęcie „informacje dotyczące ochrony środowiska odnoszące się do planowanego przedsięwzięcia”, wykorzystane w tym paragrafie jest węższe, niż „stosowne informacje” (w angielskiej wersji - „the relevant information”) (z omówionego powyżej paragrafuiv).

Według Maastricht Recommendations nie wszystkie informacje dotyczące przyszłej procedury powinny być opisane w powiadomieniu. Potrzebne jest podanie wiadomości o wniosku o wydanie zezwolenia na realizację działalności ze wszystkimi załącznikami, włączając w to dokumentację, przygotowaną w ramach procedury ocen oddziaływania na środowisko, oraz krótkie zaznaczenie dostępności innych rodzajów informacji^[6]. Do tych innych rodzajów informacji,między innymi,należą:analizy, podsumowania, dane monitoringu, stosowna dokumentacja, opinie ekspertów, studia wykonalności, projekt oświadczenia o przyszłym wpływie, prognozy i raporty organów władzy publicznej^[7].

Zaleca się również, by w powiadomieniu zostało wskazane, że informacje te udostępniane są bezpłatnie^[8].

W poprzednich artykułach jest opisana potrzeba podania społeczeństwu informacji wyszczególnionych w art. 6 ust. 2 pkt d para. i-viKonwencji z Aarhus pojawiających się po powiadomieniu społeczeństwa. Ze wszystkich wyliczonych w tym punkcie informacji w ciągu procedury decyzyjnej w największej ilości zwykle pojawiają się właśnie „informacje dotyczące ochrony środowiska” (czyli, para vi).

Według dyrektywy powinna zostać wskazana dostępność informacji zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko^[9]. Jak wspomniano w poprzednich artykułach, w Polsce społeczeństwo informuje się o możliwości zapoznania się z „niezbędną dokumentacją sprawy”, do której również należy raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (jako wymagany załącznik do wniosku o wydanie decyzji).