tytul: Czas realizacji udziału społeczeństwa a interesy społeczeństwatytul: Czas przeprowadzenia etapów procedury „udziału społeczeństwa” według Konwencji z Aarhus a dyrektywy EIAtytul: Regulacje krajowe terminów różnych etapów procedury udziału społeczeństwatytul: Polskie regulacje terminów różnych etapów procedury udziału społeczeństwatytul: Terminowy sposób powiadomieniatytul: Ogólna charakterystyka skutecznego sposobu powiadomienia tytul: Metody na poinformowanie społeczeństwa według Konwencji z Aarhus, dyrektywy EIA i ustawy ooś.tytul: Ogólna charakterystyka publicznego ogłoszenia

Poinformowanie społeczności zainteresowanej o fakcie, czy przedsięwzięcie podlega krajowemu lub transgranicznemu postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko

Sformułowanie „transgraniczne postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko” jest nie do końca właściwe, ponieważ właściwy akt prawa międzynarodowego - Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, która reguluje te kwestie, nie zawiera takiego terminu.

opublikowano 7 września 2014r.

Sformułowanie „transgraniczne postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko” jest nie do końca właściwe, ponieważ właściwy akt prawa międzynarodowego - Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, która reguluje te kwestie, nie zawiera takiego terminu[1].

Posiadanie informacji o transgranicznym postępowaniu może być istotne nie tylko dla społeczeństwa państwa potencjalnie narażonego, ale też państwa, gdzie działalność jest planowana. Ponieważ prowadzenie postępowania transgranicznego zwykle wymaga dłuższego czasu. Ponadto, w takim przypadku społeczeństwo może potrzebować dodatkowych informacji, by uczestniczyć skutecznie[2].

Jeżeli w trakcie wydania decyzji w sprawie planowanej działalności będzie przeprowadzona nie procedura oceny oddziaływania na środowisko, ale inna procedura (w tym - transgraniczna), dobrą praktyką byłoby podanie w powiadomieniu również informacji o tej innej procedurze. Na przykład, o możliwości udziału społeczeństwa w procedurze skreeningu (jeśli taka możliwość istnieje) lub o rezultatach tej procedury (jeśli brakuje możliwości udziału w niej społeczeństwa), lub też o istocie i rezultatach innej właściwej procedury (jeśli według prawa krajowego procedura skreeningu nie stosuje się)[3].

Przeprowadzenie procedury transgranicznej uregulowane zostało w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24.11.2010 w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola)[4]. Dyrektywa ta przewiduje specjalne konsultacje transgraniczne w dwóch przypadkach. Pierwszym jest sytuacja, jeśli eksploatacja instalacji może mieć istotny negatywny wpływ na środowisko innego Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej. Drugim jest prośba Państwa Członkowskiego UE, które może być narażone na transgraniczne oddziaływanie planowanej działalności. W takich przypadkach powiadomienie powinno zawierać informacje o planowanych konsultacjach transgranicznych[5].

Zgodnie z dyrektywą EIA społeczeństwo informuje się o „fakcie, że przedsięwzięcie poddane jest procedurze oceny oddziaływania na środowisko oraz, gdzie stosowne, fakcie, że stosuje się art. 7[6] (który przewiduje przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym). Według ustawy ooś powiadamia się o „przystąpieniu do przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko”orazo „postępowaniu w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli jest prowadzone[7].

Niewątpliwie, wszystkie z powyższych informacji mogą być ważne dla osób, zainteresowanych udziałem w konkretnym procesie decyzyjnym i ułatwić dla nich udział. Podobnie wydzielenie w powiadomieniu głównych wiadomości pomaga członkom społeczności zainteresowanej odnaleźć te ogłoszenia, które są istotne dla nich. Do takich wiadomości należą rodzaj planowanej działalności (czyli, cel i charakter planowanego przedsięwzięcia[8])oraz charakter możliwej decyzji i planowane położenie geograficzne[9]. Dobrą praktyką jest umieszczenie w miejscu widocznym danych kontaktowych organu uprawnionego do podjęcia decyzji i wnioskodawcy[10].

 

 



[1]Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzona w Espoo dnia 25 lutego 1991 r. (weszła w życie 10.09.1997).

[2]Aarhus Convention Implementation Guide, s. 142. 

[3]Maastricht Recommendations, s. 22.

[4]Dz. Urz. UE, 17.12.2010, L 334/17.

[5]Aarhus Convention Implementation Guide, s. 143. 

[6]Art. 6 ust. 2 pkt b dyrektywy EIA.

[7]Art. 33 ust. 1 pkt 10 ustawy ooś.

[8]Instytucja „powiadomienia społeczeństwa” w świetle wymagań prawa wspólnotowego, s. 125.

[9]Maastricht Recommendations, s. 22.

[10]Ibid.