Organy ochrony środowiska

Klasyfikacje organów administracji ochrony środowiska

Organy administracji ochrony środowiska są rozproszone w całej strukturze administracji publicznej.

Są to zarówno organy administracji ogólnej (rządowej i samorządowej), jak i organy wyspecjalizowane (tworzone wyłącznie ze względu na ochronę środowiska), określone w art. 376 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska^[1](dalej - ustawa Poś) w związku z art. 377 tej ustawy.

Polskie prawo zawiera legalną definicję organów administracjiochrony środowiska, zawartą w art. 3 ustawy Poś, jednak w tym przypisie nie wymienia się wszystkich organów, które posiadają kompetencje w ochronie środowiska, lecz jedynie te, których zakres działalności został określony w ustawie ramowej.

Poza zakresem definicji zawartej w art. 3 ustawy Poś znajdują się inne organy, które posiadają przynajmniej w części kompetencje w zakresie stosowania norm prawa ochrony środowiska. Stąd w literaturze można spotkać rozróżnienie na organy ochrony środowiska sensu stricto isensu largo^[2].

Organy a instytucje ochrony środowiska

Poza sformułowaniem „organy ochrony środowiska” w polskim prawie używa się także sformułowanie „instytucje ochrony środowiska”, które nie będąc formalnie kwalifikowanymi organami ochrony środowiska posiadają także zadania z zakresu ochrony środowiska. Co do zasady nie są to jednak zadania polegające na stosowaniu prawa ochrony środowiska w formie decyzji administracyjnych, wyznaczających prawa i obowiązki podmiotów, korzystających ze środowiska.

Zatem, system organów ochrony środowiska w Polsce jest mocno rozbudowany, jeżeli pojęcia organu ochrony środowiska rozumie się w znaczeniu szerokim.

Czynniki kształtujące system organów ochrony środowiska

Czynniki kształtujące system organów ochrony środowiska są zróżnicowane. Aby lepiej zrozumieć te czynniki warto się przypatrzeć generalnym zasadom, właściwym każdej działalności ludzkiej. Taka działalność, prowadzona w warunkach ograniczonej ilości zasobów oraz w określonych warunkach zewnętrznych i zmierzająca do osiągnięcia racjonalnego celu, powinna opierać się na właściwym określeniu tego celu, stosowaniu właściwych dla niego środków oraz rozsądnym gospodarowaniu istniejącymi zasobami. Wiadomo też, że im lepiej jest ona zorganizowana, im ściślej są dopasowane poszczególne jej elementy, jak również im efektywniej te poszczególne elementy działają, tym lepszy jest wynik końcowy.

Poziom stabilności politycznej i rozwoju gospodarczego, jak również tradycyjne zachowania społeczne w stosunku do środowiska razem ze sposobem organizacji organów władzy publicznej odgrywają rolę w osiągnięciu wyniku końcowego w postaci odpowiedniego poziomu ochrony środowiska. Należy przyznać też rację twierdzeniu, że w praktyce dość trudno ocenić rzeczywiste przyczyny jakichkolwiek skutków w zakresie ochrony środowiska^[3]. W każdym bądź razie, optymalny sposób zorganizowania administracji ochrony środowiska niewątpliwie stwarza najlepsze warunki zapewnienia właściwej jego ochrony.

Idealny proces formowania władzy publicznej z zakresu ochrony środowiska przedstawiony jest w następnych artykułach.

Źródło: Wiktoria Raczyńska Podstawy budowy administracji ochrony środowiska. Prawo i środowisko. Kwiecień-czerwiec 2014 r., nr 2 (78)/2014, s. 110.